Türk toplumu gibi nisbeten yüksek güç mesafesinin bulunduğu, geleneksel ve ataerkil toplumlarda görülen babacan liderlik, hiyerarşik bir ast-üst ilişkisini ifade etmektedir. Yazında babacan (paternalist) liderliğin, kolektivist kültürlerin değerleriyle uyumlu olduğunu ve çalışanların mutluluğuna olumlu etkilediğini öngören çalışmalar bulunmaktadır. Diğer yandan işte yalnızlığın ise çalışanları mutsuz ettiği, işten uzaklaştırma, yabancılaştırma gibi olumsuz etkilerinin olduğu görülmektedir. Bu nedenle, babacan liderliğin iş yerinde mutluluğa etkisinde yalnızlığın rolünün olup olmadığının saptanması bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu amaç doğrultusunda Çanakkale 17 Burda AVM’de çalışan 203 kişiye anket uygulanmıştır. Araştırmada verilerin analizinde IBM SPSS Statistics 25 ve aracılık etkisinin analizi için Process v4.1 by Andrew F. Hayes eklentisinden faydalanılmıştır. Ankette kullanılan verilerin güvenilirlikleri test edilmiş, faktör analizi yapılmıştır. Bağımsız, bağımlı ve aracı değişkenler arasındaki ilişkinin varlığını tespit etmek amacıyla korelasyon analizi; etkileşimi ölçmek amacıyla regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmada babacan liderlik ve işyeri mutluluğu; babacan liderlik ve yalnızlık boyutları arasında anlamlı farklılıklar ve babacan liderliğin mutluluktaki etkisinde yalnızlığın boyutlarının aracılık etkileri tespit edilmiştir.

Değerlerin kazandırılması toplumsal düzenin sağlanması ve toplumun devamı için önemli görülmektedir. Ders kitapları değerlerin kazandırılma sürecinde önemli araçlardan biri olarak görülmektedir. Bu çalışmanın temel amacı, duyarlılık değerinin sosyal bilgiler ders kitaplarında nasıl yansıdığını tespit etmektir.  Araştırmada veri kaynağını Milli Eğitim Bakanlığınca onaylı, okullarda okutulması uygun görülen 4, 5, 6 ve 7. sınıf sosyal bilgiler ders kitapları oluşturmaktadır. Bu doğrultuda 4, 5, 6 ve 7. sınıf sosyal bilgiler ders kitapları duyarlılık değeri açısından incelenmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi araştırmada kullanılmıştır. İçerik analizi ile veriler çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda ders kitaplarının duyarlılık değeri ve farklı boyutlarını yansıtma durumunda farklılıklar tespit edilmiştir. Tüm sınıf düzeylerinde “kültür ve miras” öğrenme alanında “kültürel mirasa duyarlılık” değerinin yoğun olarak vurgulandığı, “birey ve toplum” ile “etkin vatandaşlık” öğrenme alanında birçok sınıf düzeyinde duyarlılık değerine çok az yer verildiği saptanmıştır. Ders kitaplarında duyarlılık değeri ile ilgili ifadeler daha açık bir şekilde yansıtılabilir. Ders kitaplarında duyarlılık değeri ile ilgili etkinliklerin sayısı artırılabilir. Sosyal bilgiler ders kitaplarında duyarlılık değeri kitapların ölçme değerlendirme bölümlerinde daha fazla yer alabilir.

Tek Tanrılı dinlerin ortaya çıkmasıyla mülkiyetin özel veya ortaklaşa olması konusunda görüş ayrılıkları yaşanmışsa da mülkiyetin Tanrı’ya ait olduğu ve insanın emanetçi olarak bu malları kullanabileceği görüşü yaygınlaşmış ve özel mülkiyet dinler tarafından da benimsenmiştir. Roma Hukuku’nda malike mutlak haklar tanınırken, feodal dönemde mülkiyet hakkında bazı değişimler görülmüştür. Aydınlanma döneminde ise sosyalist görüş ortak mülkiyeti savunurken, liberal görüş özel mülkiyetin faydalarından bahsetmiştir. 21.yy’a gelindiğinde ise sadece mallar değil, bilgi, fikir, icat dahil birçok konu mülkiyet kavramına dahil olmuştur. Böylece tarihsel süreçte üzerinde mutabık kalınan bir mülkiyet tanımına ulaşılamamıştır. Mülkiyet kavramında yaşanan dönüşüm ve değişim bundan evvel olduğu gibi bundan sonra da dönemin şartlarına göre yaşanmaya devam edecektir.

Sanayileşmiş ülkelerde başlayan ve gelişmekte olan ülkelerde de etkili olan demografik yaşlanma olgusu karşısında, ülkeler nüfusun yaşlanmasını engellemek ve yaşlanmanın yol açtığı sorunları telafi etmek için başta doğum artışını teşvik olmak üzere işgücü piyasasına ve sosyal güvenlik sistemine yönelik politikalar hayata geçirmektedir. Bu noktada nüfus ve sosyal refah konusunda pro-natalist ve anti-natalist yaklaşımlar birbirine zıt öngörüler ortaya koysa da, doğurganlığı artırmak dışındaki politikaların etkinliği sınırlılıklar ve belirsizlikler içermektedir. Doğurganlığın azalması temel olarak çocuk yetiştirme maliyeti ile açıklanmakta ve bazı çalışmalarda uygun şartlar gerçekleşmiş olsaydı ebeveynlerin daha fazla çocuğa sahip olacağı ortaya konmaktadır. Bu durum ise, özellikle kamusal çocuk ve aile yardımlarının ve eğitim sübvansiyonlarının yetersiz olduğu toplumlarda, bir taraftan bireysel maliyetlere katlanarak çocuk yetiştiren ve bu maliyetlerden kaçınarak çocuk sahibi olmayan bireyler arasında kamusal mal olarak kabul edilen nitelikli çocuk-beşeri sermayenin pozitif dışsallığı sorununu, diğer taraftan kamusal mal olarak çocuk sayısının sosyal optimum seviyenin altında kalması sorununu öne çıkarmaktadır.  Literatürde yaşlanmaya yönelik politikalar ele alınmakla birlikte, işgücünün yaşlanmasının bir kamusal mal olarak beşerî sermaye üretiminin sosyal fayda-pozitif dışsallık etkisini orantısız biçimde artırması boyutu incelenmemektedir. Literatür incelemesi yoluyla yapılan bu çalışma meselenin pozitif dışsallığın içselleştirilmesi boyutunu ele almakta ve bu konuda politika geliştirilmesinin önemini vurgulamaktadır.