Dünü tecrübe etmiş bir kuşakla bugüne daha çok aşina olan neslin sendikalaşma eğiliminin ve algısının kuşaklar arasında karşılaştırılması sendikalara yol gösterebilir. Çünkü çalışanların ekonomik, sosyal ve özlük haklarını çalışma yaşamında koruyan sendikalar varlığını sürdürmede çeşitli zorluklarla karşılaşabilmektedir. Çalışmamızda Kocaeli ilindeki sırasıyla üye sayısı en fazla olan Eğitim Bir-Sen, Türk Eğitim-Sen, Eğitim-Sen üyeleriyle mülakatlar yapılmıştır. Farklı kuşaklardaki çoğu katılımcı kamu görevlilerine grev hakkının yasal olarak tanınması gerektiğini, sendikaların hak arama ve örgütlü olma aracı olduğunu, sendikaların mobbing ile ilgili daha çok çalışması gerektiğini ifade etmiştir. Y kuşağı ve sonraki kuşakların, X kuşağı ve Bebek Patlaması kuşağı kadar sendikalaşmaya olumlu bakmadığı anlaşılmıştır. Ayrıca Y ve sonraki kuşakların kariyerlerinde ilerlemek için sendikalara üye olduklarına dikkat edilmiştir.

Kadınların işgücüne katılımın düşük olması uzun yıllardır toplumsal statülerinin hem sonucu, hem de bu eşitsiz statüyü yeniden üreten bir faktördür. Kadınların işgücüne katılımı, toplumsal cinsiyet eşitsizliği temelinde işgücü piyasasının işleyişi ile doğrudan ilişkilidir. Dünya genelinde cinsiyet eşitliğini sağlamak ve kadınları güçlendirmek amacıyla yapılan girişimlere rağmen hala ev ve aile yaşantısında erkekleri kadınlardan üstün gören geleneksel yapı hâkimdir. Geleneksel kalıplaşmış rol beklentileri, örgütsel politikalara ve uygulamalara yayılmakta ve kadınların çalışma yaşamlarında karşılaştıkları sorunların da temelini oluşturmaktadır. Çalışma yaşamında her meslek ve statüdeki kadın, aynı işi yapan erkek meslektaşlarına göre daha fazla sorunla karşılaşabilmektedir. Bunun yanı sıra “erkek işi” olarak nitelendirilen işlerde çalışan kadınlar ise diğer işlerde çalışan kadınlara göre daha farklı zorluklarla karşı karşıyadırlar. Bu zorluklar ise onların işte kalma ve işte başarılı olma durumları üzerinde etkilidir. Bu çalışmada amaç, “erkek işi”nde çalışan kadınların deneyimlerini, toplumun bu kadınlara yönelik algı ve tutumlarını, karşılaştıkları zorlukları netleştirmek ve işe devam etmelerini sağlayan baş etme stratejilerini belirlemektir. Bu çalışma nitel bir araştırmadır ve olgubilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. “Erkek işi” olarak nitelendirilen işlerde çalışan altı kadın çalışmanın veri kaynaklarıdır. Veriler görüşme ve yarı yapılandırılmış görüşme formu tekniğiyle toplanmış, görüşmelerden elde edilen verilerin analizinde içerik analizinden yararlanılmıştır. Çalışma sonucunda ortaya çıkan sonuçlardan en önemlisi, kadınları erkek işinde çalışmaya iten temel sebebin cinsiyetçi önyargıları yıkmak olduğudur. İkinci bir sonuç erilliğin kadınların çalışmasına karşı tutumu etkilediğidir. İşe ilk başladığı zamanlarda müşteri ve meslektaşların tepkisiyle karşılaşanlar olduğu gibi  destek gören katılımcılar da vardır. Üçüncü olarak erkek işinde çalışan kadınların yaşadıkları sorunlar arasında  iş ev çatışması, beslenme, temizlik ve sağlık problemleri ile meslek ve çalışma koşullarına (çalışma saatleri, yemek molaları, haftalık ve yıllık izinler vb.) ilişkin zorluklar bulunmaktadır. Son olarak eril bir meslek ve/veya işyerinde çalışan kadınların yaşadıkları sorunlarla baş etmede kullandıkları en etkili stratejinin erkeksi giyinme, tavır ve davranışlarla kendini kabul ettirme olduğu ortaya çıkmıştır.

Ev hizmetleri kapsamındaki işlerin büyük bir çoğunluğu Türk toplumsal yapısında ev hanımları tarafından yürütülmektedir. Ancak son yıllarda kadınların çalışma hayatı içerisindeki katılımının da artması ile bu işlerin hizmet alımı şeklinde giderilmesi ihtiyacı giderek artmıştır. Bu nedenle ev temizliği, çocuk bakımı, yaşlı bakımı, bahçe bakımı vb. temel ev hizmetleri dışarıdan bir hizmet alımı ile giderilmektedir. Talepte yaşanan bu artış ev hizmetleri sektöründe çalışanların sayısında da ciddi bir artışa neden olmuştur. Dolayısıyla ev hizmetleri alanında yaşanan uyuşmazlıklar ve kanuni yükümlülükler çok daha önemli bir konuma gelmiştir. Bu çalışma ile amaçlanan ev hizmetlinde çalışanların temelde 5510 sayılı kanun kapsamında, özelde ise ulusal ve uluslararası diğer kanunlar kapsamında değerlendirilmesidir.