- Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. (2020). 4688 Sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu Gereğince Kamu Görevlileri Sendikaları İle Konfederasyonların Üye Sayılarına İlişkin 2020 Eylül İstatistikleri Hakkında Tebliğ. Erişim adresi: https://www.csgb.gov.tr/media/55118/2020_uyesayilari.pdf [Google Scholar]
- Akcan E., Polat S. ve Ölçüm D. (2017). Yönetici ve Öğretmen Görüşlerine Göre Sendikal Faaliyetlerin Okullara Etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 1101-1119. [Google Scholar]
- Alıcı, A. (2019). Sağlık sendikaları yöneticilerinin kişilik özelliklerinin sendika algıları üzerindeki etkisi: İstanbul örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. [Google Scholar]
- Aydoğan, A. ve Öztürk, M. (2019). Y Kuşağının Sendikalar Hakkındaki Tutumları: Süleyman Demirel Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama. İş ve Hayat, 5(9), 195-230. [Google Scholar]
- Balcı, Y. (2016). Sendikacılık ve Toplu Pazarlık Ekonomisi (Gözden Geçirilmiş ve Güncellenmiş 3. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. [Google Scholar]
- Benli, A. (2011). Türkiye'de Kamu Çalışanlarının Sendikalaşma Çabaları ve Sorunları. Journal of Social Policy Conferences, 0(46), 89-128. [Google Scholar]
- Berkant, H. G. ve Gül, M. (2017). Sendika Üyesi Öğretmenlerin Sendikalara Yönelik Algıları ve Sendikalardan Beklentileri. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(1), 419-442. [Google Scholar]
- Bircan Eminağaoğlu, S. (2019). Türkiye'de 1980 sonrası öğretmenlerin sendikalaşma sürecinin analizi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. [Google Scholar]
- Bulama, R. (2010). İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları ile çalışanların sendikalaşma eğilimi üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. [Google Scholar]
- Cerev, G. (2013). Geçmişten Günümüze Öğretmenlerin Sendikal Örgütlenme Mücadelesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 203-216. [Google Scholar]
- Çelebi, N. ve Taşçı G. (2014). Öğretmenlerin Maruz Kaldığı Mobbing (Yıldırma): Nitel Bir Araştırma. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 5(9), 43-65. [Google Scholar]
- Çelik, A. (2006). Yeni Sorun alanları, Eğilimler ve Arayışlar: Sendikaların Yeni Dünyası. Fikret Sazak (Ed.), Türkiye’de Sendikal Kriz ve Sendikal Arayışlar (ss. 17-74), Ankara: Epos Yayınları. [Google Scholar]
- Dereli, T. (1998). Sendika İçi Demokrasi. İçinde Türkiye Sendikacılık Ansiklopedisi III. Cilt (ss. 23-26). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı. [Google Scholar]
- Eraslan, L. (2012). Türkiye’de Eğitim Sendikacılığının Tarihsel Perspektifi ve Günümüz Eğitim Sendikacılığının Değerlendirilmesi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (28), 1-17. [Google Scholar]
- Etci, H. (2018). Sendikal kriz çıkmazında sendikalara yönelik algı ve Y kuşağı: Eskişehir örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir. [Google Scholar]
- Kağnıcıoğlu, D. ve Etci, H. (2019). Özel Sektörde Çalışan Y Kuşağının Sendikal Algısı. Çalışma ve Toplum: Ekonomi ve Hukuk Dergisi, 62, 1787-1822. [Google Scholar]
- Genç, E. (2020). Kamu Çalışanlarında Sendikalaşma Eğilimleri: Öğretmenler Üzerine Bir Uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum. [Google Scholar]
- Gök, A. ve Bozbayındır, F. (2020). Öğretmen Görüşlerine Göre Eğitim Sendikaları: Mevcut Durum ve Beklentiler. Anadolu Türk Eğitim Dergisi, 2(2), 101-127. [Google Scholar]
- Görmüş, A. (2012). Kamuda Grevsiz Toplu Sözleşmenin ILO Normlarına Uyumu ve Grev Hakkı Kapsamında Asgari Hizmetler Yaklaşımı. Sosyal Bilimler Metinleri, (1), 1-28. [Google Scholar]
- Gülmez, M. (1995). Memur Sendikaları ve Siyasal Etkinlik. Amme İdaresi Dergisi, 28(2), 29-50. [Google Scholar]
- Güneş Karaman, H. ve Erdoğan, Ç. (2016). Türkiye’deki Eğitim Sendikalarına Yönelik Bir İnceleme: Amaçlar, Beklentiler ve Sorunlar. Sakarya University Journal of Education, 6(2), 123-140. [Google Scholar]
- Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe – Yöntem – Analiz (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. [Google Scholar]
- Işıklı, A. (2003). Gerçek Örgütlenme Sendikacılık. Ankara: İmge Kitabevi. [Google Scholar]
- Koray, M. (1994). Değişen Koşullarda Sendikacılık. İstanbul: Promat Basım. [Google Scholar]
- Köybaşı, F., Uğurlu, C. T. ve Arslan, C. (2016). Öğretmenlerin Sendikal Örgütlenmeye İlişkin Görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(27/3), 101-123. [Google Scholar]
- Kuran, E. (2019). Telgraftan Tablete “Türkiye’nin 5 Kuşağına Bakış” (11. Baskı). İstanbul: Destek Yayınları. [Google Scholar]
- Mahiroğulları, A. (2012). XXI. Yüzyıla Girerken Sendikacılık: Günümüzdeki Değişim, Dönüşüm ve Gelecek İçin Arayışlar. Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 1(1), 9-33. [Google Scholar]
- Neuman, W. L. (2016). Toplumsal Araştırma Yöntemleri Nitel ve Nicel Yaklaşımlar 2. Cilt (8. Basım). Ankara: Yayınodası. [Google Scholar]
- Özdemir, M. B. (2015). Eğitim Kurumlarında Mobbing’i Önleme Noktasında Sendikaların Stratejik Rolü ve Önemi Nitel Bir Çalışma. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 4(11), 179-200. [Google Scholar]
- Özer, P. S., Eriş, E. D., Neczan, Ö. ve Özmen, T. (2013). Kuşakların Farklılaşan İş Değerlerine İlişkin Bir Araştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (38), 123-142. [Google Scholar]
- Punch, K. F. (2016). Sosyal Araştırmalara Giriş (4. Baskı) (Çevirenler: Dursun Bayrak, H. Bader Arslan, Zeynep Akyüz). Ankara: Siyasal Kitabevi. [Google Scholar]
- Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu Kapsamına Giren Kurum ve Kuruluşların Girdikleri Hizmet Kollarının Belirlenmesine İlişkin Yönetmelik. (2001). T.C. Resmi Gazete (24516, 7 Eylül 2001). [Google Scholar]
- Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu. (2001). T.C. Resmi Gazete (24460, 12 Temmuz 2001). [Google Scholar]
- Sendikal Eğitim Dizisi - 1 (2004). Sendikal Örgütlenme Üzerine. Ankara: Eğitim-Sen Yayınları. [Google Scholar]
- Seymen, A. F. (2017). Y ve Z Kuşak İnsanı Özelliklerinin Milli Eğitim Bakanlığı 2014-2019 Stratejik Programı ve TÜBİTAK Vizyon 2023 Öngörüleri ile İlişkilendirilmesi. Kent Akademisi, 10(32), 467-489. [Google Scholar]
- Stillman, D. ve Stillman, J. (2018). İşte Z Kuşağı - Genç Kuşak İşyerini Nasıl Dönüştürüyor? (Çev: Duygu Pınar Kayıhan ve Ferhat Erduran). İstanbul: İKÜ Yayınevi. [Google Scholar]
- Şen, S. (2004). Sendikaların Güç Kaybetmesinin Objektif Nedenleri. Sendikal Notlar, 21 Şubat 2004, 92-125. [Google Scholar]
- Şenkal, A. (1998). Globalleşen Dünyada Sendikalararası Rekabet. Çimento İşveren Dergisi, 5(12), 16-26. [Google Scholar]
- T.C. Millî Eğitim Bakanlığı (2021). 2020 Yılı İdare Faaliyet Raporu. Erişim adresi https://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2021_03/03134336_2020_YYlY_Ydare_Faaliyet_Raporu.pdf [Google Scholar]
- Tane, M. (2019). X ve Y kuşaklarının sendikalaşma algısı: Bursa ili örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa. [Google Scholar]
- Taş, H. Y. ve Kaçar S. (2019). X, Y ve Z Kuşağı Çalışanlarının Yönetim Tarzları ve Bir İşletme Örneği. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 643-675. [Google Scholar]
- Taşdan, M. (2013). Eğitim İşkolundaki Sendikalara İlişkin Öğretmen Görüşleri; Nitel Bir Araştırma. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 231-265. [Google Scholar]
- Tınaz, P. (2001). Mobbingin Tanısı ve Olguyla Mücadele. Mess Mercek Dergisi, (63), 58-65. [Google Scholar]
- Tokol, A. (2020). Sosyal Politikanın Tarafları. Prof. Dr. Aysen Tokol ve Prof. Dr. Yusuf Alper (Eds.), Sosyal Politika (11. Baskı) (ss.76). Bursa: Dora Basım – Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
- Türk Dil Kurumu (2021). GÜNCEL TÜRKÇE SÖZLÜK. Ağ adresi: https://sozluk.gov.tr/ [Google Scholar]
- Uçkan Hekimler, B. (2017). Türkiye’de Olumsuz Sendikal Algının İçsel ve Dışsal Nedenleri. Journal of Social Policy Conferences, (68), 127-154. [Google Scholar]
- Uçkan, B. (2013). 4688 Sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu Çerçevesinde Türkiye’de Kamu Görevlileri Sendikacılığı. İstanbul: Legal Yayıncılık. [Google Scholar]
- Uçkan, B. ve Kağnıcıoğlu, D. (2009). İşçilerin sendikalara ilişkin algı ve tutumları: Eskişehir örneği. Çalışma ve Toplum, (22), 35-56. [Google Scholar]
- Urhan, B. (2005). Türkiye’de Sendikal Örgütlenmede Yaşanan Güven ve Dayanışma Sorunları. Çalışma ve Toplum, 4(1), 57-88. [Google Scholar]
- Ünal, A. (1999). Uluslararası İşçi Örgütleri ve Türk Sendikaları ile İlişkileri. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım. [Google Scholar]
- Varol Özbilek, H. (2019). Kamu Çalışanlarının Sendika Memnuniyetine ve Sendika Algısına Yönelik Bir Alan Araştırması: Düzce İli Örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya. [Google Scholar]
- Yenihan, B. ve Cerev, G. (2016). Sendikalı Kadınlar ve Yaşadıkları Sorunlar: Kocaeli-Gölcük’de Kamu Çalışanları Sendikaları Üzerine Nitel Bir Araştırma. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 14(4), 150-167. [Google Scholar]
- Yenihan, B. ve As, İ. (2017). Türkiye'de Kamu Sendikacılığının Gelişimi ve Toplu Pazarlık Sorunları. International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences, 1(1), 71-89. [Google Scholar]
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. [Google Scholar]
- Yorgun, S. (2011). Grevsiz Toplu Pazarlık Hakkı ve Aidat Bağımlılığı Kıskacında Memur Sendikaları. Sosyal Siyaset Konferansları, (60), 145-168. [Google Scholar]
- Yorgun, S. (2019). Ekonomik Politikalar ve Endüstri İlişkilerinin Geleceği. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım. [Google Scholar]
|
