Bu çalışma, Türkiye’de 1950-1980 döneminde yaşanan ekonomik ve toplumsal dönüşümün ışığında kadın işgücünün özelliklerini ve gelişimini incelemeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda çalışma Türkiye’de kadın işgücü kendisini etkileyen ekonomik ve toplumsal faktörlerle birlikte tarihsel bir perspektif içinde anlamaya çalışılması açısından önemli görülmektedir.  Bunu yanı sıra çalışma, konunun birincil kaynaklarla irdelenmesi, kullanılan bazı birincil kaynakların ilk kez kullanılmış olması ve dolayısıyla yapılan çalışmalardan farklı istatistiki verileri elde etmesi açısından da önem taşımaktadır. Çalışmada, birincil nitelikteki istatistiki kaynakların analizi ve yorumlanması, konuyla ilgili literatürün incelenmesi, sorgulanması olarak tanımlanan doküman incelemesi yöntemi kullanılmış, istatistiki verilerden yararlanılarak elde edilen sonuçlar ise toplumsal cinsiyet rolleri açısından eleştirel bir yaklaşımla değerlendirilmiştir. Çalışmanın incelendiği dönem içinde yaşanan gelişmeler kadın işgücünün nitel ve nicel varlığında değişiklikler meydana getirmiştir. Bu doğrultuda kadınların işgücüne katılım oranları azalırken hizmet sektörünün gelişimine bağlı olarak ücretliler içindeki payı artmaktadır. Çalışmada aynı değişimlerin erkek işgücünde de yaşandığı ancak bu değişimlerin kadın işgücü açısından eşitsiz gerçekleştiği görülmektedir. Çalışan kadınların ücret düzeyine bakıldığında ise kadınların çoğunlukla her sektör ve meslekte erkeklerden daha düşük ücretlerde istihdam oldukları saptanmıştır. Çalışmamız bu farklılıkların nedenini ise toplumsal cinsiyet eşitsizliği nedeniyle kadınların hem okul içi hem de okul dışı eğitim olanaklarından yeterince yararlanamamaları sonucu niteliksiz kalmalarıyla açıklanabileceğini ortaya koymaktadır.