International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences
Abbreviation: IJIASOS | ISSN (Print): 2602-4802 | ISSN (Online): 2602-4500 | DOI: 10.29329/ijiasos

Review article    |    Open Access
International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences 2021, Vol. 5(4) 212-235

OECD Ülkelerinde Sağlık Sistemlerinin Sağlık Göstergeleri Açısından Değerlendirilmesi

Hülya Diğer & Rıfat Bilgin

pp. 212 - 235   |  DOI: https://doi.org/10.29329/ijiasos.2021.419.2

Published online: December 30, 2021  |   Number of Views: 465  |  Number of Download: 733


Abstract

Bu çalışma, OECD ülkeleri bağlamında sağlık sistemlerini karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Sağlık çıktıları üzerinde sağlık harcamaları, devlet/sosyal sigorta, özel sigorta ile hastane sayısı gibi faktörlerin etki oluşturduğu düşünülmektedir. Bu bağlamda ülkelerarası sağlık sistemlerinin karşılaştırılmasıyla Türkiye sağlık sisteminin değerlendirilmesine yönelik katkılar sunulacağını söylemek mümkündür. Çalışmanın sonuçlarına göre en fazla sağlık harcaması ile hastane sayısına sahip olan ülke Almanya’dır. En az sağlık harcamasına sahip olan ülke ise Türkiye’dir. Ayrıca devlet/sosyal sigorta oranı en fazla olan ülkelerin Kanada, İsrail ile Slovenya olmasının yanı sıra en düşük orana sahip olan ülke Almanya’dır. Özel sigorta açısından en fazla orana sahip olan ülke Fransa, en düşük orana sahip olan ülke ise Türkiye’dir. Ülkeler arasında en az hastanesi bulunan ülkenin Slovenya olduğu elde edilen diğer sonuçlar arasındadır.

Keywords: Sağlık, Sağlık Hizmetleri, Sağlık Sistemleri, OECD Ülkeleri.


How to Cite this Article

APA 6th edition
Diger, H. & Bilgin, R. (2021). OECD Ülkelerinde Sağlık Sistemlerinin Sağlık Göstergeleri Açısından Değerlendirilmesi . International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences, 5(4), 212-235. doi: 10.29329/ijiasos.2021.419.2

Harvard
Diger, H. and Bilgin, R. (2021). OECD Ülkelerinde Sağlık Sistemlerinin Sağlık Göstergeleri Açısından Değerlendirilmesi . International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences, 5(4), pp. 212-235.

Chicago 16th edition
Diger, Hulya and Rifat Bilgin (2021). "OECD Ülkelerinde Sağlık Sistemlerinin Sağlık Göstergeleri Açısından Değerlendirilmesi ". International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences 5 (4):212-235. doi:10.29329/ijiasos.2021.419.2.

References
  1. Akdağ, R. (2008). Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı İlerleme Raporu. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı. [Google Scholar]
  2. Albayrak, Ç. (2020). Şehir Hastanelerinin Sağlık Turizmine Etkisinin Swot Analizi İle Değerlendirilmesi. (İstanbul Aydın Üniversitesi Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul. [Google Scholar]
  3. Altıntaş, T. (2012). Türkiye Ve Avrupa Birliği’ne Üye Ülkelerin Sağlık Göstergeleri Açısından Çok Değişkenli İstatistik Yöntemlerle Karşılaştırılması. (İstanbul Üniversitesi Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul. [Google Scholar]
  4. Ataay, Faruk (2008), “Sağlık Reformu ve Yurttaşlık Hakları”, Amme İdaresi Dergisi, 41(3), 169-184. [Google Scholar]
  5. Batar, E. Kolak, H. Topsakal, N. ve Balun S., (2006). Karşılaştırmalı Sağlık Sistemleri İçinde ‘Slovakya Sağlık Sitemi’ Editör Sargutan E. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları. [Google Scholar]
  6. Berié, H. ve Ulf, F., (2000). Europas Sozialmodell-Die Europäischen Sozialsysteme im Vergleich: Eine volkswirtschaftliche Analyse. WISO Institut für Wirtschaft und Soziales GmbH, (Berlin). [Google Scholar]
  7. Busse R, Blümel M (2014). Health systems in transition, Health. [Google Scholar]
  8. Chernichovsky, D. Ve Chinitz, D. (1995). The Political Economy Of Health System Reform In Israel. Health Economics. 4, 127-141. [Google Scholar]
  9. Cura, S. (2012). Dünyada ve Türkiye’de Sağlık Sistemlerinin Ve Kamu Sağlık Harcamalarının Etkinliği: Karşılaştırmalı Bir Analiz. (Celal Bayar Üniversitesi Yayımlanmamış Doktora Tezi). Manisa. [Google Scholar]
  10. Daştan, İ. ve Çetinkaya, V., (2015). OECD Ülkeleri ve Türkiye’nin Sağlık Sistemleri Sağlık Harcamaları ve Sağlık Göstergeleri Karşılaştırması, Sosyal Güvenlik Dergisi, 5(1), 104- 134. [Google Scholar]
  11. Erol, H. ve Özdemir, A. (2014), Türkiye’de Sağlık Reformları ve Sağlık Harcamalarının Değerlendirilmesi, Sosyal Güvenlik Dergisi, 4(1), 9-34 [Google Scholar]
  12. Exter, A., Hermans, H., Dosljak, M., ve Busse, R. (2004). Health Care Systems in Transition, Netherlands. Erişim Tarihi: 01.07.2021. [Google Scholar]
  13. Gerard, M. Forgia, L. ve April, H. (2009). Public-Private Partnerships And Public Hospital Performance In São Paulo, Brazil, Health Affairs 28, no. 4 1114–1126; 10.1377/hlthaff.28.4.1114 [Google Scholar]
  14. HIT, Summary: İsrael (2009). Health System in Transition. European Observatory on Health Systems and Policies. 11, 2. [Google Scholar]
  15. Karaman, S. (2019). Avrupa Birliği Üyesi Ülkelerin Sağlık Sistemi İle Türk Sağlık Sisteminin Karşılaştırılması: Türkiye – Almanya Örneği. Namık Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ. [Google Scholar]
  16. Kavukçu, E. ve Burgazlı, M., (2011). Almanya'da Aile Hekimliği Uzmanlığı Uygulamalarına Finansal Verilerle Güncel Yaklaşım. Turkish Family Physician, 2(2), 1-4. [Google Scholar]
  17. Kırcı Çevik, N. ve Yüksel, O., (2019). Türkiye, Almanya ve Hindistan Sağlık Sistemleri: Karşılaştırmalı Bir Analiz. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, 8(16), 209-218. [Google Scholar]
  18. Koçak, E. (2014). OECD Ülkelerin Sağlık Sistemlerine İlişkin Etkinlik Analizleri. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi Ankara. [Google Scholar]
  19. Mckee, M. Edwards, N. ve Atun, R. (2006), Public private partnerships for hospitals. Bull World Health Organ 84(11):890–896 [Google Scholar]
  20. Mossialos E, Djordjevic A, Osborn R, Sarnak D (2017). International Profiles of Health Care Systems, The Commonwealth Fund. [Google Scholar]
  21. OECD Statistics. https://stats.oecd.org/ Erişim Tarihi: 20.09.2021 [Google Scholar]
  22. Skorecki, K. ve Horton, R. (2017). Israel: health and beyond, The Lancet, 1-12. [Google Scholar]
  23. T.C. Başbakanlık (2003). 58. Hükümet Acil Eylem Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık. [Google Scholar]
  24. Tatar, M., (2011). Sağlık Hizmetlerinin Finansman Modelleri: Sosyal Sağlık Sigortasının 313 Türkiye’deki Gelişimi. Sosyal Güvenlik Dergisi, (1), 103-130. [Google Scholar]
  25. Thomson, S., Osborn, R., Squıres, D. ve Jun, M. (2012), International Profiles of Health Care Systems 2012, The Commonwealth Fund, 1-111. [Google Scholar]
  26. Weill, C. (1994). Health Care Technology In France. Health Policy. 30, 123-162. [Google Scholar]
  27. WHO (2000). World Health Report 2000, Health System: Improving Performance, Switzerland Geneva. [Google Scholar]
  28. Yüksel, O. (2017). Sağlık Reformları Sürecinde Sağlık Hizmetleri ve Sağlık Harcamaları: Seçilmiş Ülkeler ve Türkiye Örneği. Namık Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ. [Google Scholar]