International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences
Abbreviation: IJIASOS | ISSN (Print): 2602-4802 | ISSN (Online): 2602-4500 | DOI: 10.29329/ijiasos

Review article    |    Open Access
International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences 2020, Vol. 4(4) 127-141

Sivil Toplum Kuruluşları ve Eğitim

Serap Genç

pp. 127 - 141   |  DOI: https://doi.org/10.29329/ijiasos.2020.319.4

Published online: December 27, 2020  |   Number of Views: 215  |  Number of Download: 493

Download PDF

Abstract

Bu araştırmada sivil toplum kavramının ne olduğu, sivil toplum kuruluşlarının nelerden oluştuğu ve işlevleri, sivil toplum kuruluşları ve eğitim ilişkisi ve bu alanda yapılmış bazı araştırmalar ele alınmaya çalışılmıştır. Devletlerin kalkınmasından, çeşitli yardım hizmetlerinin sürdürülmesine ve eğitime yapılan katkılarına kadar sivil toplum kuruluşlarının ne tür sorumluluklar üstlendiği üzerine bir alanyazın incelemesi gerçekleştirilmiştir. Araştırmada sivil toplum kuruluşlarının insan hakları, eşitlik, sağlık, çevrenin korunması ve eğitim gibi alanlarda önemli faaliyetlerde bulundukları ve bu süreçte toplumların çıkarları doğrultusunda hizmet ettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Özellikle gelişmekte geri kalmış ya da yeni gelişmekte olan ülkelerde yerel dernekler, bu toplumların temelini oluşturmaktadır. Bu tür ülkelerde sivil toplum kuruluşlarının dayanışma sürecinin önemli bir parçası olduğu görülmektedir. Ancak hem yurtiçi hem de yurtdışında yapılan araştırmalarda sivil toplum kuruluşlarının eğitim alanında yeterince söz sahibi olamadığı ve süreçte pasif kaldığı göze çarpmaktadır. Ayrıca bu toplulukların eğitim politikalarının hazırlanmasında ve uygulanmasında belirli bir program ve politikalarının olmaması, hükümetlerden yeterince destek görememeleri, yeterince deneyime sahip olmadıkları, birbirleri ve milli eğitim müdürlükleri ile yeterince işbirliği yapamadıkları, kamu çalışanlarının kendilerine açık bir biçimde yaklaşamadıkları ve öğretmenlerin bu topluluklara yeterince destek vermedikleri gibi sonuçlara ulaşılmıştır. Eğitim hizmetlerinin yararlanıcı kesime doğrudan ulaştırılması ile ilgili en büyük problemlerden birisinin de sürdürülebilir finansman eksikliği olduğu yine araştırmalarda öne çıkan sonuçlardan birisidir. Bu bağlamda sivil toplum kuruluşlarının hem öğretmen ve yöneticilerle açık ve etkili iletişimler kurmaları, hükümetlerden eğitime dair planlarını gerçekleştirebilmek için destek alabilmeleri ve de finansmanı sağlayarak önemli projelere imza atabilmeleri amacıyla uluslararası kuruluşlarla işbirliği yapmaları önerilmektedir.

Keywords: Sivil toplum kuruluşu, eğitim, sürdürülebilir kalkınma

How to Cite this Article

APA 6th edition
Genc, S. (2020). Sivil Toplum Kuruluşları ve Eğitim . International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences, 4(4), 127-141. doi: 10.29329/ijiasos.2020.319.4

Harvard
Genc, S. (2020). Sivil Toplum Kuruluşları ve Eğitim . International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences, 4(4), pp. 127-141.

Chicago 16th edition
Genc, Serap (2020). "Sivil Toplum Kuruluşları ve Eğitim ". International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences 4 (4):127-141. doi:10.29329/ijiasos.2020.319.4.
References
  1. Ahmed, M. (2010). NGOs and globalization of education, In P. Peterson, E. Baker & B. McGraw (Eds.), International encyclopedia of education (3rd ed., pp. 529-535), Elsevier Science. [Google Scholar]
  2. Ardahan, F. (2010). Sivil toplum kuruluşlarının etkin yönetimi için stratejik işbirliği ve Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı (TEGV) Suna-İnan Kıraç Antalya Eğitim Parkı örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 7(2), 210-233. [Google Scholar]
  3. Aslan, S. (2010). Türkiye’de sivil toplum. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(31), 260-283. [Google Scholar]
  4. Avolio-Toly, R. (2010). Successful models of non-governmental organizations in consultative status: Best practices in education. Retrieved from https://csonet.org/index.php?menu=121 [Google Scholar]
  5.  Bedük, A., Kocaoğlu, M. ve Usta, S. (2006). Avrupa Birliği’ne giriş sürecinde Türkiye’de sivil toplum kuruluşları ve demokratikleşme sürecindeki misyonları. Selçuk Üniversitesi Karaman İ. İ. B. F. Dergisi, 10(9), 52-64. [Google Scholar]
  6. Berber, Ş. (2004). Sivil toplum kuruluşları ve Türk eğitim sistemi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 1(4), 119-154. [Google Scholar]
  7. Bertlek, S. B. (2012). Sivil toplum ve eğitim. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum. 1(1), 233-235. [Google Scholar]
  8. Bozkurt, V. (2000). Küreselleşmenin insani yüzü. İstanbul: Alfa yayınları. [Google Scholar]
  9. Cooper, R. (2018). What is civil society, its role and value in 2018? (Helpdesk report), University of Birmingham. Retrieved from https://assets.publishing.service.gov.uk/media/5c6c2e74e5274a72bc45240e/488_What_is_Civil_Society.pdf [Google Scholar]
  10. Davaadorj, K. (2011). Voices of non-governmental organisations on education. New York: United Nations. Retrieved from http://csonet.org/content/documents/Voices%20of%20NGOs%20on%20Education.pdf [Google Scholar]
  11. Demir, Ö. ve Acar, M. (2002). Sosyal bilimler sözlüğü (3. baskı), Ankara: Vadi Yayınları. [Google Scholar]
  12. Doğan, İ. (2002). Özgürlükçü ve totaliter düşünce geleneğinde sivil toplum. İstanbul: Alfa yayınları. [Google Scholar]
  13. Efeler, K. (2005). God-father devlet anlayışı ve küresel sivil toplum. L. Sunar (Ed.), Sivil toplum: Farklı bakışlar içinde (ss. 102-129). İstanbul: Kaknüs Yayınları. [Google Scholar]
  14. Eraslan, L. (2007). Türkiye’de eğitim alanında sivil toplum örgütlenmesi bağlamında eğitim STK’larının (ESTK) yapısal özellikleri ve bir kategorileştirme denemesi. IV. Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi (ss. 12-136), 19-21 Ekim 2007, Çanakkale. [Google Scholar]
  15. Eraslan, L. ve Bertlek, S. B. (2011). Türkiye’de eğitim derneklerinin sorun alanlarının değerlendirilmesi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(3), 1161-1181. [Google Scholar]
  16. Ercan, H. (2002), Türkiye’de sivil toplum tartışmaları üzerine. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26(1), 69-79. [Google Scholar]
  17. Evers, A. (2013). The concept of “civil society”: Different understandings and their implications for third sector policies. Voluntary Sector Review, 4(2), 149-164. doi: 10.1332/204080513X667800 [Google Scholar] [Crossref] 
  18. Gönel, A. (1998). Araştırma raporu önde gelen STK’lar. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.  [Google Scholar]
  19. Jagannathan, S. (2001). The role of nongovernmental organizations in primary education (Policy research working paper, No. 2530), The World Bank, World Bank Institute. Retrieved from https://openknowledge.worldbank.org/bitstream/handle/10986/19714/multi0page.pdf?sequence=1&isAllowed=y [Google Scholar]
  20. Kahraman, H. ve Karip, E. (2019). Türkiye’de sivil toplum kuruluşlarının eğitim politikalarına etkileri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(3), 709-722. doi: 10.17679/inuefd.575850 [Google Scholar] [Crossref] 
  21. Karataş, İ. H. (2008). Türk eğitim sisteminde sivil toplum kuruluşları: Konumları ve işlevleri (Yayımlanmamış doktora tezi), Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. [Google Scholar]
  22. Karataş, İ. H. ve Şaşmaz, Z. (2013). Okul ve eğitim yöneticilerinin kurmuş olduğu sivil toplum kuruluşlarının mesleki etkililiklerinin araştırılması: Nitel bir analiz. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(30), 23-53. [Google Scholar]
  23. Khandpekar, N. (2016). The role of NGO’s in education system. Episteme: an Online Interdisciplinary, Multidisciplinary & Multi-cultural Journal, 5(3), 30-47. [Google Scholar]
  24. Kirilova-Eriksson, M. & Sadiwa, L. (2002). Non-Governmental Organizations. In: K. Høgdahl, I. Kvammen-Ekker, L. Sadiwa (Ed.), Manual on human rights monitoring: An introduction for human rights field officers (pp. 1-9). Oslo: Norwegian Institute of Human Rights. [Google Scholar]
  25. Lewis, D. (2009). Nongovernmental organizations, definition and history. In Anheier H. K., Toepler S. (eds) International encyclopedia of civil society (pp. 1056-1062). Springer, New York, NY. https://doi.org/10.1007/978-0-387-93996-4_3 [Google Scholar] [Crossref] 
  26. Malena, C. (1995). Working with NGOs: A practical guide to operational collaboration between The World Bank and non-governmental organizations. Operations Policy Department, World Bank. Retrieved from http://documents1.worldbank.org/curated/en/814581468739240860/pdf/multi-page.pdf [Google Scholar]
  27. Marangoz, M. (2009). Toplumsal barışın sağlanmasında STK’ların rolü. Dernekler Dergisi, Sayı 7. [Google Scholar]
  28. MEB (2010). Millî Eğitim müdürlükleri ile sivil toplum kuruluşlarının ilişkisi (Ortaöğretim Projesi), Ankara: Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (EARGED). [Google Scholar]
  29. Naylor, R. & Ndaruhutse, S. (2014). Non-government organizations as donors to education (Education for All Global Monitoring Report, Education for All 2000-2015: achievements and challenges), UNESCO. Retrieved from https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000232479 [Google Scholar]
  30. Nishimuko, M. (2009). The role of non‐governmental organisations and faith‐based organisations in achieving education for all: the case of Sierra Leone. Compare: A Journal of Comparative and International Education, 39(2), 281-295, doi: 10.1080/03057920902750525 [Google Scholar] [Crossref] 
  31. Nyang’au, S. N., Nyangosi, R., Oenga, J. & Suleiman, A. J. (2016). Role of non governmental organizations (NGOs) in social development in developing Nations. Journal of Economics and Sustainable Development, 7(11), 93-97. [Google Scholar]
  32. OECD (2003). Üst düzey eğitim sorumluları toplantısı: Yeni eğitim politika sorunları toplantı raporu 6-8 Şubat 2003 Dublin, İrlanda. [Google Scholar]
  33. OECD. DAC global relations. The development Assistance Committee: Enabling effective development. Retrieved from https://www.oecd.org/dac/dac-global-relations/2016_TURKISH_Joining%20the%20DAC.pdf [Google Scholar]
  34. OECD (2009). Civil society and aid effectiveness: Findings, recommendations and good practice. Better Aid, OECD Publishing, Paris. Retrieved from https://www.oecd-ilibrary.org/development/better-aid_20743599 [Google Scholar]
  35. OECD (2012). Partnering with civil society, 12 lessons from DAC peer reviews: Civil society, the multitude of associations around which society voluntarily organises itself. Retrieved from https://www.oecd.org/dac/peer-reviews/12%20Lessons%20Partnering%20with%20Civil%20Society.pdf [Google Scholar]
  36. Özan, M. B., Polat, H. ve Şener, G. (2015). Sivil toplum kuruluşlarının eğitimdeki yeri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25(1), 59-70. [Google Scholar]
  37. Pokrzywa, M. (2018). The role of non-governmental organizations (NGOs) in women’s education in Poland. International Journal on Lifelong Education and Leadership, 4(1), 15-20. [Google Scholar]
  38. Ryfman, P. (2007). Non-governmental organizations: an indispensable player of humanitarian aid. International Review of the Red Cross, 89(865), 21-45. [Google Scholar]
  39. Şirin, H. (2009). Sivil toplum örgütlerinin eğitime ilişkin karar alma süreçlerine katılımları üzerine bir araştırma. Eğitim ve Bilim, 34(153), 169-182. [Google Scholar]
  40. Taylor, L. (2019). The role of non-governmental organizations in global education: A case study on Sub-Saharan Africa (Honors Theses), 1154. https://egrove.olemiss.edu/hon_thesis/1154 [Google Scholar]
  41. Teegen, H., Doh, J. P. & Vachani, S. (2004). The importance of nongovernmental organizations (NGOs) in global governance and value creation: an international business research agenda. Journal of International Business Studies, 35(6), 463-483. doi: 10.1057/palgrave.jibs.8400112 [Google Scholar] [Crossref] 
  42. Tosun, G. E. (2005). Türkiye’de devlet-sivil toplum ilişkisi ve demokratik pekişmenin önündeki engeller, L. Sunar (Ed.), Sivil toplum ve demokrasi içinde (ss. 123-143), İstanbul: Kaknüs Yayınları. [Google Scholar]
  43. Türköne, M. (2003). Devletli sivil toplum. Sivil Toplum, 1(2), 53-58. [Google Scholar]
  44. Veltmeyer, H. (2008). Civil society and local development. INTERAÇÕES, Campo Grande, 9(2), 229-243. [Google Scholar]
  45. Verger, A. (2019). Partnering with non-governmental organizations in public education: contributions to an ongoing debate. Journal of Educational Administration, 57(4), pp.426-430, doi: 10.1108/JEA-07-2019-224 [Google Scholar] [Crossref] 
  46. WHO. Social determinants of health: Civil society. Retrieved from https://www.who.int/social_determinants/themes/civilsociety/en/ [Google Scholar]
  47. Yimenu, B. G. (2017). The participations of non governmental organizations in education service delivery in Gedeo Zone: Ethiopia. International Affairs and Global Strategy, 54, 5-12. [Google Scholar]
Meta
Vol. 4 (4)
Download
Metric
History
Related

Volume 4 Issue 4

December 2020

All Articles
Copyright © 2012 - 2024 International Journal of Innovative Approaches in Social Sciences.
Pen Academic Publishing is a trademark of THDSoft.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License. CC BY-NC-ND
Electronic Journal Management System. This software was developed in Türkiye. ejournal.gen.tr
Pen Academic Publishing General Publication Policy: