Teknolojinin gelişmesiyle bilgiye ulaşmanın önemi artmıştır. Bu durumun en önemli yansıması hizmet özellikle de bilişim sektöründe görülmektedir. Teknolojik faaliyetlerin ve yatırımların küresel ölçekte ön planda olmasına karşın tarım ve tarımsal faaliyetler, bugün dahi iktisadi ve sosyal yaşantının merkezinde yer almaktadır. Türkiye, iktisadi kalkınmışlık raporları perspektifinde değerlendirildiğinde sanayileşmiş ülkeler kapsamında yer almaktadır fakat bu gösterge, Türkiye ekonomisinin ağırlığının tarım sektöründen uzaklaştığı gibi bir yargıya yol açmamalıdır. Zira tarım ve tarım odaklı endüstriyel faaliyetler alanı, ülke ekonomisinin büyük bir yekûnunu oluşturmaktadır. Örneğin tarımsal üretimlerden biri olarak fındık üretimi, Türkiye tarımsal ekonomisini dünyada önemli bir yere konumlandırmaktadır. Ancak fındık üretiminde çalışan işçiler, yapısal aksaklıklar sebebiyle bu önemden payını alamamaktadır. Belirlenen yevmiye ücretleri, mevsimlik çalışan işçilerin yaşam standardını tayin etmekte yetersiz kalmaktadır. Fındık üretiminde elde edilen kârın üretici değil de tüccarların elinde temerküz etmesi, ücretlerde yapılacak bir iyileştirmenin üretici tarafından karşılanabilirliğinin önündeki en önemli engeldir. Sosyal devlet ilkesi gereği ülke ekonomisini ve bireylerin refahını, asgari şartlarda muhafaza etmeyi hedefleyen devlet, tarım sektöründe önemi küçümsenemeyecek fındık üretiminde asgari şartları sağlayamamış görünmektedir. Sosyal devlet olduğunu anayasal olarak da garanti altına almış olan ülkemiz, fındık üretiminde asgari şartları sağlamak adına bünyesinde bir boşluk barındırmaktadır.