Kamu görevlilerinin sendikal hakları; sendikal örgütlenme, toplu pazarlık ve grev hakkı olmak üzere üç temel hakkı içermektedir. Bu hakların her biri temel hak ve özgürlük olarak kabul edilmekte olup, uluslararası belgelerde koruma altına alınmıştır.

Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) 87, 98, 151 ve 154 sayılı sözleşmeleri kamu görevlilerinin sendikal hakları bakımından önemli düzenlemeler getirmektedir. “Sendikal örgütlenme hakkı” 87, 98 ve 151 sayılı ILO Sözleşmelerinde; “toplu pazarlık hakkı” 98, 151 ve 154 sayılı ILO Sözleşmeleri ile 159 ve 163 sayılı ILO Tavsiyelerinde; “grev hakkı” ise, ILO sözleşmelerinde açıkça düzenlenmemiş olsa da, ILO Denetim organları, çalışanların ekonomik ve sosyal menfaatlerini korumak ve geliştirmek amacıyla kanuni bir grev hakkının olduğunu belirtmişlerdir. ILO Denetim organları 87 sayılı Sözleşme’nin üç ayrı maddesine dayanarak grevin çalışanlar için kanuni bir hak olduğu sonucuna varmışlardır. 87 sayılı Sözleşme’nin 3., 8. ve 10. maddelerinden hareketle çalışanların grev hakkına sahip olduğu sonucuna varan ILO Denetim organları, grev hakkına getirilecek genel bir sınırlamanın sendika özgürlüğü ile bağdaşmayacağını ileri sürmüşler ve yalnızca kamu görevlerindeki ve temel hizmetlerdeki grevlerin sınırlanabileceğini belirtmişlerdir.